I anledning oppussing av torget i Molde er det også plassert et kunstverk der. Ikke uventet skaper det en del uenighet. Jeg syns det var kreativt og spennende.

Molde er kjent som den blå byen, men nå også den turkise byen. Alt i alt et mer fargerikt og spenstig sentrum..

Den lokale forfatter Øystein Hauge skrev dette diktet om det nye kunstverket:

STÅLBOGESKRIFT I GLOSENES BY

Det er heilt i
starten av ei
regnbyge og det
turkisgrøne:
Endå meir
turkisgrønt enn
før regnet. Ein
virvelvind av
bokstavar dregne ut i
eit språk under språket
som i draumar og
andre distraksjonar
Ein turkis eld
nattevakande over oss
Bokstavar
lange som den lengste
Mahlersymfonien
Formskrift
Notelinjer
…

Togetherness. Eller
Gesamtweltbild
slik det heiter hos
surrealisten og dadaisten
Schwitters. Byens første
fribykunstnar nittenførti
Samvære og Gesamtweltbild
To sider av same saka
Barnets begynnande
blågrøne handskrift. Byens
festskrift til kvardagen!
Men også ei samanhangande
klageskrift. Eit nidskrift
frå dei som heller ville hatt ein
kubbestol dei kunne ha
kvilt rygg og føter i
For kven er vi?
Dette evige
spørsmålet vi
ikkje kan vente oss
noko svar på i
kveld eller i
vår levetid
…

Turkis. Fargen du må
heilt til New Mexico
Sibir eller Peru for å
finne. Turkis
som i Navahoindianarsmykka
blågrøne. Men no også i
Moldes første arrondissement
Molde som blant
byane her i landet over
natta er blitt den i gata
med det villaste julehuset!
Alt takka vere söta bror
Jacob som med si
stålbogeskrift i
Glosenes by skriv
noko vi
Tranströmertru
sporenstreks
sjølvsagt ser er
fragment av
partituret til det
verdskjende diktet
«C-dur». Eit dikt i
skrift og notelinjer
I lydskrift
Break of Day i bass-
firedels- fot- og unoter
vekslande mellom
tidssoner av ulike
lydspor når du klokka
fire ein sommarmorgon sit og
vippar på kanten av alt det
blågrøne og morgonskodda
er det einaste du
høyrer bortsett frå
Jazzguten då som i
sommarnatta staver seg
gjennom notelinje etter
notelinje vendt mot
Rosejenta lenger oppe…
Togetherness.
TGTHRNEEEEEESSSSS dette
ursonatistiske samværet
Kunstinstallasjonen i
Moldes første arrondissement
som har fått i oppgåve å
beskrive det ubeskrivelege:
Eit stearinlys i solsteinken
vrengt og
hundre gonger forstørra
Ei gammal LP-plate frå syttitalet
støypt i blågrøn vinyl og
strimla opp, festa for
alltid med boltar i
mellomgolvet
…

Slik kontinenta
kviler på store plater kviler
stålteksten på byens
møteplate. Kiler
seg inn mellom
furene i livet vårt ulikt
alt anna i byens
rom som har ein tendens til å
kile seg inn. Djupt inn.

Gutenberg!
Hadde han levd ville han
sporenstreks ha flytta hit
til stålbogeskrifta i
Glosenes by