Det er nokre som ha spurd meg korleis det gjekk med deg Lucas?


- Mja[u] du veit matfar, det var som å kappspringe med haren det, . . . . men - så er no eg raskare enn ei skjelpadde da, veit du!


Ja det har eg sett mang ein gang når du er ute etter maten min!


- Åh – hadde eg no verkeleg villa ta maten så vart du rett slank skal du sjå.


Men dei lurer altså på denne kampen, og sidan vi sit her og drøser så er det klart at du i det minste overlevde samanstøytane.


Du må ikkje tru at det berre er mus som kan flyge, eg er ganske god i den sporten eg og ser du. . . . Om du ser på det biletet der . . .


Der du dansar vals eller der du står i mål?


Nei, ikkje dei bileta, men det der eg kjem som ein Spitfire rett ut av sola, sleng ut ei klo, grabbar tak i musa og flyg vidare med henne – eg trur jaggu det ho svima av ei stund da.