Så lovde eg visst å kome att meir seriøst, men kva kan no vere meir seriøst enn kattane sitt daglege tarv og tankeliv, tenkjer no eg, men eg lyt vel gi dykk ein liten pause med Sindbad etter at han tok til å studere farlege skrifter.
Mons stakkar er ikkje like oppvakt som artsfrenden og har problem med å gå gjennom dører som står på gløtt. Det er eit til no uløyst mysterium korleis vi utvidar dørsprekken slik at både kall og katt smett gjennom det som ei stund tidlegare berre gav plass for hovudet hans. Nei, det er sanneleg ikkje rart han forgudar oss.
Så her kjem eit lite minne frå ein dag da katten gjekk tur med kallen; sola laga skuggar som skapte forvirring om kven som var kven. At kallen i tunge stunder, etter at han passerte eit halvt hundreår, frå tid til annan kjenner seg meir som ein skugge av sitt tidlegare eg, kan vere med å forvirre stakkaren.