Prosjekt PRIPYAT ei poetisk utgraving

PRESSEMELDING:

Mer enn 50 000 innbyggere ble evakuert fra byen Pripyat kort tid etter ulykken ved Tsjernobyl kraftverket. Med sin beliggenhet kun få kilometer unna er byen fremdeles så radioaktiv at man regner 600 år før mennesker igjen kan bosette seg i området.

Prosjektet peker både bakover og fremover i tid. Det peker bakover på den konkrete historien rundt Tsjernobyl-tragedien. Mer interessant er insentivet til egenrefleksjon rundt alt som er forgjengelig i livene våre. Hvor raskt forfallet tar over strukturene vi jobber så hardt for å bygge og vedlikeholde, stedene vi lever livene våre.

Den forlatte byen Pripayt er på mange måter et Pompeii fra -70-tallet. Bjerck, Ekeland og Hellesen har foretatt en arkeologisk utgraving av vår nære fortid gjennom poesi og fotografi, en poetisk utgraving.

Skjalg Ekeland har sin kunstfaglige bakgrunn fra Kent Institute of Art & Design, der han har tatt en Bachelor i foto. Han har også studert ved kunstakademiet i Krakow. I ettertid har han jobbet i brytningen mellom kunst- og pressefotografiet på tidligere prosjekter. De siste 8 årene er det i hovedsak presse og reportasje som har vært hovedgeskjeften hans. Han er til daglig pressefotograf i Bergensavisen.

Børge Bjerck har tidligere drevet galleri Kinn i Florø. Som fotograf har han i en årrekke jobbet med forfall som sitt tema. De siste årene har han hatt flere separatutstillinger, sist på galleri Gathe i Bergen 2009. Der viste han blant annet bilder fra Berlinmuren, som et av de seneste prosjektene hans omfattet. Han har også mange utsmykkings- oppdrag fra næringsliv i Norge.

Terje Hellesen er utdannet Cand. Phil i filosofi fra UiB. I 2005 debuterte han med den kritiker- roste diktsamlingen ”Noko av deg lever andre stader” på Samlaget. Etter dette har han skrevet flere bøker for både voksne og barn. Han har hatt statens arbeidsstipend frå 2007 til 2009 for å kunne skrive. Fra mars 2011 går han over i ny stilling som redaktør i nettbokhandelen Bokdykk og Blåmann.

www.pripyat.no

Dikt av Terje Hellesen:

songen om Pripyat er
songen ingen lenger syng
kvasse lydar gjennom
splintra glas takt
faste smell frå dører lange
malande
rustvrengde ul
frå noko vinden klarer
å dra kring
si eiga akse

det er lyden
av dei svarte fuglane
dropar som fell
i dropar
som fell
i vatn

og inni denne
alltid nye songen
opnar vi

munnen ventar
på ei eiga
stemme

• 
  

den jamne pulsen
frå verket
lysa i vind og
auge, i alle hovuda
auka eit
øyeblikk

det veks tre gjennom
etasjane no, gjennom
kroppen, gjennom
korridorane eg

strekk utover
eit anna landskap
enn her
kor lyden av vatn

er det einaste
hjartet
som bankar

• 
  

sjå reven søv
sjå bjørnen søv
sjå det blå lyset frå fabrikken
sjå mor di heime

sjå far din skin
berre sov du
berre sov

sjå reven søv
sjå bjørnen søv
i dei varme strålane frå verket

ein prins rir ut av lyset
og inn i morgonskogane
gjennom korridorane og
i ditt klasserom

dreg han ned eit kart
det er heilt
kvitt